de morgen

Verdorie. De Morgen, de krant die door ons, net zoals door zovele anderen, gered werd van de definitieve verdwijning, lijkt minder en minder op die krant die we wilden behouden. Toegegeven , dat is allemaal lang geleden, maar toch. De krant is toch je dagelijkse kameraad, compagnie journale. En dat maak het nu net zo tegendraads. Dit is onze krant niet meer. We voelen het al een tijdje sluipen, maar nu zijn we bijna zeker. Het is de liefde en het oude engagement dat ons nog verhindert om het abonnement op te zeggen. De stickeractie heeft er geen goed aan gedaan. De krant die vraagt om geen verkiezingsinformatie in de bussen te stoppen, steekt zelf verkiezingsdrukwerk bij de krant. Misschien was dit een vergissing, dat kan. Spons erover. Maar wat moeten we denken van de stelling dat de krant van zichzelf vindt dat ze de kiezer voldoende inlicht over de politieke keuzes die zich aandienen voor 7 juni. Ik heb, ondanks het vele leeswerk, nog niet kunnen merken dat de lezers correcte informatie krijgen over het programma van groen! Net nu groen! de moeite doet om komaf te maken met gekende cliché's en naieviteiten, zelfs nu moeten we vaststellen dat men de moeite niet heeft gedaan om programma's te lezen. Ik zou maar denken dat deze krant, vroeger geliefd voor haar onvermoeibare kritische inslag, geboeid zou kunnen zijn door de nieuwe golf van realisme van de groene partij. Haalbare modellen, doelgericht, economisch relevant, sociaal verantwoord, het gaat voorbij aan de laatste zogenaamd linkse krant. Waarom? Nog altijd last van de weigering van groen! om in kartel te gaan met SP.a? Alsof partijen enkel kunnen samenwerken door in elkaar op te gaan. Ondertussen weten we wel beter. Waarom? Waarom neemt "de morgen" de ecologische partij niet ernstig? Naar aanleiding van de presentatie van het eindbeeld van de campagne van groen! (de foto met groenen in maatpak, met de leuze: "wij zijn de groene economie") geeft de krant dit zelf toe. Ze geeft toe dat ze het economisch programma van groen! niet ernstig heeft genomen. Dat soort foute inschattingen berokkent de linkse zijde schade, veel schade. Gerommel in het eigen kamp. Dat is jammer. Misschien moeten we die stickeractie toch maar vergeten. Een vergissing, dat was het. De lezers zijn namelijk niet correct ingelicht. En correcte informatie is een hoeksteen van de democratie, toch? Onderwijs en correcte informatie. Pas dan kunnen kiezers voor zichzelf uitmaken welke keuze ze zullen maken. Weg dus met die stickers, of schrijven, blijven schrijven, correct, volledig, objectief. Werk genoeg dus. Werk genoeg, ook voor diegenen die zullen ontslagen worden. Zoniet verliest onze lieve "morgen" een abonnement. Dag kameraad.