menselijke opvang

het is bedroevend hoe een hoogontwikkelde maatschappij zoals de onze er niet in slaagt kinderen, senioren en gehandicapten op te vangen. De bestaande systemen zijn kwaliteitsvol en zijn bemand met goede krachten. Maar de kost hiervan is zo hoog dat het systeem zichzelf moet beperken. Daardoor ontstaan lange wachtlijsten. Ik hoorde nog net dat een gehandicapt kind pas kon geplaatst worden wanneer er een ander kind zou "verdwijnen". Ongehoord. Ook de gewone kinderopvang komt dikwijls niet tegemoet aan de echte noden. Waarom zijn er nog altijd weinig bedrijven die zelf kinderopvang organiseren bijvoorbeeld. Ik denk hierbij in de eerste plaats aan de zorgsector, waar er een hoge nood aan flexibele kinderopvang bestaat vanwege de verschillende shiften. Tenslotte stellen we vast dat de opvang van senioren een erg dure zaak is geworden. Senioren die thuis wonen en herstel nodig hebben na een ingreep kunnen pas in een hersteloord terecht wanneer de moeilijkst periode (vlak na de ingreep) al voorbij is. Gezinshulp heeft ook te weinig middelen, zodat ook deze hulp of te laat komt, of te duur is. Ook daar is er een goede zorg, maar zijn er veel te weinig plaatsen en middelen.
De oplossing ligt niet in het uitbreiden van de georganiseerde opvang in tehuizen, maar wel in het organiseren van verschillende systemen. Daarom wil ik me inzetten voor een creatieve aanpak van deze prangende problemen. Het PAB (persoonlijk Assistentie Budget) blijft een interessante optie.
Het organiseren van kinderopvang voor het eigen personeel van een ziekenhuis, staat hoog op mijn lijst. De zorgsector moet haar mensen respecteren en dit zou een uiting daarvan kunnen zijn.
We moeten durven inzien dat de huidige systemen niet langer voldoende zijn. Ze zijn ook miet langer betaalbaar. We zijn verplicht om anders te gaan denken rond deze problematieken. Daar wil ik mee aan werken.
www.degroenebigbang.be